Vincent Pruijsers

Sorry, voor iedereen die mijn blog volgt, dat ik er zo weinig op zet. Ik heb het de laatste 3 of 4 weken in Oxford enorm druk gehad waardoor ik geen tijd had om er iets op te zetten.
Allereerst kan ik melden dat ik Fase 1 officieel gehaald heb! Vanmiddag kon ik naar school bellen om te vragen of mijn punten bekend waren:

• Principles of Flight:              97%
• Meteorology:                        98%
• Flight Instruments:             100%
• Human Performance:         100%
• Systems:                              97%
• IFR:                                    100%
• VFR:                                     95%

Ik ben best tevreden met deze punten en een gemiddelde van 98%, jammer dat VFR het gemiddelde wat naar beneden haalt. Die 5% is maar één vraag. Het gaat zo hard achteruit omdat die toets maar 23 vragen heeft.

In de week van 20 juni hadden we onze School Finals, zoals de naam al zegt: School examens. We wisten hoe zwaar het zou zijn aangezien we test 1 al achter de rug hadden. Voor de school finals heb je minstens twee keer zoveel stof. Ik begon, toen we nog les hadden, met iedere middag en avond tot een uur of 12. Toen we een week van tevoren zelfstudie hadden was het iedere dag van 9 uur ‘s ochtends tot 12 uur ‘s avonds leren. Zelfs toen kreeg ik het idee dat ik niet genoeg deed, het schoot gewoon niet op. Ik ben iedere dag enorm hard blijven leren, als de school voor anderen uit was ging ik naar school om in een flight briefing room te gaan zitten (klein kamertje voor jezelf) zodat ik niet afgeleid kon worden door bijvoorbeeld “onze vrienden” uit het midden-oosten die een hele dag herrie lopen te maken in Langford Hall. De laatste avonden gingen door tot 2 uur ‘s nachts omdat het anders echt niet zou lukken alles af te krijgen. Maandagochtend weer om 6 uur opgestaan om nog wat door te nemen en toen met niet al te veel vertrouwen naar school om de eerste examens te maken, zo ging het dinsdag ook.
Toen we de uitslag kregen was ik alles behalve tevreden. Ik had weer voor dezelfde twee vakken als bij test 1, PoF en Met, onder de EPST-norm van 85% gescoord. Omdat het voor de tweede keer onder de norm was die EPST gesteld heeft kreeg ik een “Official Warning”. Helaas had de rest van de klas het ook niet geweldig gedaan (op een paar na). Twee man kreeg een resit die het gelukkig toch gehaald hebben. En van twee anderen hebben we helaas afscheid moeten nemen, hopelijk mogen ze over een tijdje terugkomen!

Na de debrief van de school finals meteen begonnen met leren voor de JAA exams. Dit betekende nog eens anderhalve week van 15 uur of meer achter de computer/in de boeken zitten per dag om te leren voor examens. Ik heb het op school nooit zo zwaar gehad als die anderhalve week. Even geen zin meer hebben zit er niet in, net zo min als een potje voetballen of uitgebreid eten. Het was meestal opstaan, leren, eten tijdens het leren, avondeten opwarmen en tijdens het leren opeten, nog meer leren, en laat slapen. Sommige dagen stonden Tim en ik om 7 uur in de sportschool voor een uurtje en gingen we daarna weer aan de slag.
Iedere ochtend voor een toets stond ik om half 6 op zodat ik nog drie uurtjes had om iets door te nemen. Iedere middag na de toets meteen weer leren. De laatste dag nog even een eindsprintje, we hadden Human Performance wat me die middag wat tegenviel, de avond ervoor dus tot 3 uur doorgegaan en weer om half 6 opgestaan. Waar Red Bull niet goed voor is (gelukkig hebben ze in Engeland literflessen)! Maar goed, dat levert gelukkig wel wat op!

Op donderdagmiddag waren we klaar en was de hele klas binnen een paar uur vertrokken naar Nederland. Omdat Tim en ik onze tickets al vroeg geboekt hadden dachten we pas op Zaterdag weg te kunnen. Leek niet heel erg, konden we eindelijk weer eens voetballen, maar helaas; het werden twee dagen met alleen maar regen en dus maar een beetje computeren en films kijken. Donderdagavond zijn we nog wel even goed wezen stappen in Oxford.

Inmiddels zit de vakantie er al bijna op, nog drie dagen genieten van het niks doen. Heb een goede vakantie gehad in ieder geval, familie en vrienden weer gezien, weer eens wezen stappen in Breda, trompet spelen, maar vooral even twee weken niks aan m’n hoofd!

Zondag vertrek ik weer naar Engeland om te beginnen aan Fase 2. Fase 2 is vergelijkbaar met fase 1, alleen maar theorie. Dit keer nieuwe vakken en alles in veel kortere tijd. Over 4 weken hebben we Test 2 alweer. Half oktober zal ik weer een weekje thuis zijn en hopelijk ga ik dan naar Phoenix in Arizona om te vliegen!

Ik verwacht dat ik mijn blog weer zal updaten na test 2.
Hieronder nog wat foto’s van de afgelopen tijd.
Bedankt voor het lezen van mijn blog!

Leren voor School Finals

Het twin-engine toestel waar we na Amerika op gaan vliegen. (Piper Seneca II)

Flight Control op de iPad met Bas Hawk (tussen twee lessen in natuurlijk)

Klassenfoto APP324!

Voor de Seneca.